initiatie trajecten

Heel zwaar gesprokken is een initiatie een ceremoniële gebeurtenis, waar bij je jezelf en de rest van de wereld verteld dat je bereid en voorbereid bent om een volgende levensfase aan te gaan.  
In "normale mensentaal" is een initiatie een ceremonie waarmee je iets ouds sluit en iets nieuws begint.

In de oude heldenverhalen, maar ook in de huidige heldenfilms, word de held vaak zwaar beproefd voor hij zijn beloning krijgt (koningschap, rijkdom, de hand van .... enz) . En in de mysteriescholen kreeg je vaak een test voor je een volgend niveau behaalde. 
In oude en/of natuurlijke samenlevingen verloopt het leven in verschillende driehoeken, jeugd , volwassen en ouderdom, en iedere zijdewaren gepaste initiaties ingeluid. Het nut hiervan is dat ieder in de samenleving (incl de geïnitieerde zelf en de geesten) wisten dat een persoon een ander plaats innam.

Ik begeleid diverse initiatietrajecten, veel voorkomend zijn:
initiaties van jongens en mannen in een traject "Boys to Men" waarbij jongens jongemannen worden, en jongemannen worden jonge mannen.
pensioen of vut bereikt
en initiaties bij meerdaagse workshops en opleidingen
Natuurlijk kun jij altijd even contact opnemen om te zien of er voor jouw idee ook een traject en ceremonie op maat te maken is.

Een voorbeeld

De telefoon ging, Een vrouwenstem vertelde dat zij haar zoon van 15 na zijn examen een initiatie kado wilde geven  Op de vraag waarin haar zoon zou worden geïnitieerd wist ze niet echt een antwoord te geven, Dus na een uitleg en de raad om het een en ander met haae zoon bespreken ging twee weken later opnieuw de telefoon: Joris,  de zoon belde zelf en wilde meer weten over een intiatie van jongen tot jongeman.
Het traject begon.
Als eerste een gesprek met hem en zijn moeder, daarna nog één met broer, zus erbij.
Dan een gesprek met een groep mannen die joris zouden kunnen bijstaan in vragen over het pad wat voor hem ligt in de mannenlijn, zijn mannengroep, echte voorbeeldmannen. Ondertussen hield ik nauw contact met joris en mailden en belden we vaak over vragen waar hij antwoord zou kunnen vinden. Allerlei zaken die hart, gevoel maar ook persoonlijke groei besloegen,  
Omdat de vader van joris jong was overgegaan werd een "vervang vader" uitgekozen, gevraagd en bijgepraat. Ome Harry zou de voorbeeldmannen aanvoeren en bij de initiatie de begeleiding van zijn "zoon" van moeder overnemen.
Twee dagen voor de daadwerkelijke initiatie kwam joris bij me aan, eerst maar eens eten en dan in de auto, op naar de veluwe en na een nacht in een trekkershut gingen de wandelschoenen aan, verassing toen hij onderweg zijn eigen eten op zijn eigen vuurtje moest maken, en een gespannen gezicht toen joris (die bang was in t donker) alleen in het donkere bos achterbleef om de nacht door te brengen. (Zonder teveel te verklappen voor eventuele toekomstige deelnemers die deze "test" ondergaan, de veiligheid was gewaarborgd en Joris was de hele nacht in mijn blikveld.)

 

Na ontbijt en kampvuurkoffie zijn we naar de picknickplek gelopen waar zijn familie en vrienden verzameld waren voor joris zijn laatste test. Officieel aangekondigd  moest joris met vuursteen en schraper het kampvuur aansteken zodat de gasten koffie en thee konden krijgen. Na het oefenen van de vorige avond was dat een koud kunstje. Nog een sprong van moeder naar vader over en half door het vuur en Joris werd opgenomen in zijn groep van voorbeeldmannen.
Een maand na de initiatie hadden we nog een gesprek, Joris voelde het begin van allerlei nieuwe ontwikkeling in hem, zoals hij t zelf noemde. En meer aansluiting bij de oudere jongens.
Zijn moeder noemde hem volwassener en verantwoordelijker.

De namen in het voorbeeld zijn veranderd en zowel "joris" als zijn moeder hebben ingestemd dat ik dit voorbeeld gebruikte.
Het hele traject waarbij ik een stukje met joris opliep duurde, van eerste gesprek tot de initiatie, ongeveer drie maanden.

Na een werkzaam leven  en een mooie carrière in de kledingimport, had de 70jarige Jaap zijn pensioen ruimschoots verdiend.
Hij droeg de aandelen over aan zijn zoon en zou van zijn rust gaan genieten. Maar er bleef iets knagen, een onvervuld gevoel, en een evoel wat een beetje op spijbelen leek, en dan niet weten wat je met je zojuist verworven vrijheid aanroest.
Na een flinke wandeling met gesprek, waren we eruit een ceremonie om zijn werk los te laten, een wandeltocht door de Italiaanse bergen van een week en thuiskomen  met de hele familie op de bank/

Jaap gaf een maand later aan dat hij  geen schuldig gevoel over vermeende luiheid voelde en begon om aan zijn nieuwe ritme te wennen.